Stoosch z'Därwil voor dr Chilche, s het vyyl Chinder, s isch e Buff,
vyyl Fraue, Männer, frogsch: "Wurum sinn diir denn jetzt so sauguet druff?"
Do säit diir öbber: "Hesch denn du käi Seel und käi Verstand?"
Miir fyyre hüte n öiser Dorf, mir alli mitenand!

​

Was isch denn das, jä waseliwas?

Refrain:
S isch Därwiler Dorffescht, s isch Dorffescht in Därwil,
es isch dr Teufel loos, me frogt sich: was isch das bloos?
S isch Därwiler Dorffescht, s isch Dorffescht in Därwil,
das isch vo Oscht bis Wescht für öis e Bombe-Fescht.

Drei Dääg, zwäi Nächt, villicht no meh, s'isch alles uf de Bäi.
Zum eifach mitenander z syy, und kei Mensch goht als erschte häi.
S isch äigenartig zu där Zyt, me schmeggt e Grossstadt-Duft.
Die Jüngschte, n Ältschte mache mit, s ligt öbbis in dr Luft.

Doch wenns au glyy Mool duure isch, no bsinnt sich jede draa:
An s zämme sitze, schnääd're, luschtig syy, es het vo allem kaa.
Und s ganze Dorf isch doo drbyy, au Lüt vo nooch und fäärn.
Das aifach numme n us äim Grund: Jä, miir hänn Därwil gäärn!